Fragment książki:
„…to był najgorszy show, jaki zagrałem w życiu. Pech chciał, że przed 40 tys. ludzi. Nie wiem, co nas podkusiło, że ja, Nick i Mark dziargaliśmy się cały poprzedni dzień a potem piliśmy całą noc. Dziwię się temu, ponieważ byliśmy już wystarczająco starzy, aby uniknąć takiej wpadki. Zaraz po tym koncercie podszedł do mnie jakiś Niemiec i z bolesnym, niemieckim akcentem powiedział: „Nie po to jechałem 8 godzin, żeby zobaczyć taki żenujący zespół”. A potem dostałem od niego w pysk. Od tego momentu się pilnuję…”
Josh Homme

Inteligentny czad

Niedobrze. Nie mam wszystkich płyt Kyuss. Nie zebrałem też wszystkich krążków Queens Of The Stone Age. Dwóch autorów (Polacy!) biografii o tych zespołach przekonali mnie, że powinienem nadrobić straty. Na razie jednak zasłuchany w wyborne ”Welcome To The Sky Valley” oraz ”…And The Circus Leaves Town” przyznaję, że lektura ”Pieśni dla głuchych” bardzo mi przypadła do gustu. Ze szczególnym wskazaniem na wypowiedzi muzków. Bez żadnego ściemniania opowiadają o swojej drodze na szczyt. Dywanu z kwiatów raczej nie odnotowałem. Jest za to opis najbardziej żenującego momentu w karierze, zajmujące wypowiedzi Josha Homme o płytach, które zmieniły jego życie, wyjaśnienie czy członkowie QOTSA są gejami oraz wiele innych informacji, dzięki którym spojrzałem na oba zespoły z szerszej perspektywy. Ponoć kto czyta nie błądzi.